Empetrum nigrum subsp. hermaphroditum

S. Castroviejo, C. Aedo, C. Gomez Campo, M. Lainz, P. Montserrat, R. Morales, F. Munoz Garmendia, G. Nieto Feliner, E. Rico, S. Talavera & L. Villar, 1993, Flora Iberica / Vol. IV: Cruciferae - Monotropaceae, Madrid: Real Jardín Botanico, CSIC : 528

publication ID

 

persistent identifier

https://treatment.plazi.org/id/C8569B40-2211-DC6C-D192-770EFE15F993

treatment provided by

Plazi

scientific name

Empetrum nigrum subsp. hermaphroditum
status

 

b. subsp. hermaphroditum (Lange ex Hagerup) Bdcher in Meddel. Gronland 147(9): 35 (1952)

E. hermaphroditum Lange ex Hagerup in Dansk Bot. Ark. 5(2): 3 (1927) [basión.]

Ind. loc.: “Formen ss er funden paa Here Steder: Nordre Strømfjord og Isortok-Fjord (Korn.)! Baals Revier, Fredrikshaab (V.!) Kingua Tiningnertok (Korn.)! Aluk (V.)!”

Ic.: Folch, Veg. Països Catalans: 364 fig. d-d” (1981); Saule, Fl. Ill. Pyrén. : 537 pl. 240 fig. 4 (1991); 1ám. 193 m-s

Tallos tendidos, no radicantes, de hasta 50 cm. Ramillas de corteza verdosa o rojiza. Hojas oval-oblongas, de longitud 2-4 veces superior a su anchura, con el surco del envés 0,1-0,2 mm de anchura, algo más visible. Flores hermafroditas. 2 n = 52*; n = 26*.

Brezales y matorrales principalmente subalpinos o alpinos, propios de umbrías innivadas, a veces con pino negro o abeto, calcífuga; 1700-2600(2800) m. (VI)VII(VIII). N de Europa (hasta los 60º N), N de Asia, N de América, Groenlandia y algunas montañas del C y S de Europa. Pirineos. And. Esp.: (Ge) (Gr)? Hu L Na.

Observaciones.– La cita de Sierra Nevada [Rivas Goday & M. Mayor in Anales Real Acad. Farm. 31: 345-400 (1966)] no está respaldada por material alguno y, por añadidura, tampoco ha podido ser confirmada.

Kingdom

Plantae

Phylum

Tracheophyta

Class

Magnoliopsida

Order

Ericales

Family

Empetraceae

Genus

Empetrum

Darwin Core Archive (for parent article) View in SIBiLS Plain XML RDF